I'm going to be a star ! (of in ieder geval..)

bon nochi !!

het lijkt al weer een eeuwigheid terug, en dat is het eigenlijk ook dat ik het laatste verslag getypt heb.. er gebeuren hier zo veel dingen op dit eiland, zoveel nieuwe indrukken, verrassende gebeurtenissen, avonturen maar ook wel heel veel onverwachte en spontane dingen.. en daarbij te bedenken dat je in een ander land zit, weg uit je vertrouwde omgeving waarin je precies wist hoe alles hoorde of in ieder geval dacht ik dat redelijk te weten.. maar hier is het toch echt wel allemaal heel anders..

maar om even terug te komen tot de orde van de dag, ik was gebleven bij de woensdag.. en ik moet zeggen, door alles wat er hier gebeurt in één week, lijkt die woensdag alweer een eeuwigheid geleden.

die dinsdag hadden we alweer grootse plannen om voor de drop-outs opzoek te gaan naar instanties of scholen waar ze uit eindelijk aan doorverwezen kunnen worden. maar zoals je al raad is dat alweer van de baan.. en ik moet ook zeggen dat het mij eigenlijk ontgaan is en het is, omdat ik nu terug denk aan die eeuwigheid, toch bijna een hele week, geleden. maar zoals je begrijpt zijn we niet naar die instantie gegaan. volgens mij omdat wij persoonlijk eerst de doelen nog op moesten stellen aan het bezoek van de instelling.

eigenlijk hebben we de afgelopen week naast de schoolbezoeken een zeer administratieve week gehad. Waar we dan ook wel ons voordeel uitgetrokken hebben, aangezien we er achter kwamen dat we over drie weken alweer inlever week hebben van school en hier dus nog wat voor moeten gaan maken.. en om het feest helemaal compleet te maken moeten we ook nog onderzoeksmethode 1 herkansen.. dat ik op zich niet zo erg.. maar dan te bedenken dat we daarnaast nu dus ook onderzoeksmethode 2 moeten maken (voor deze vakken moeten we een klein onderzoek doen, de ene via een interview en de andere via een observatie).. en daarbij nog een onderzoek doen voor de stage ..

dan kun je wel raden dat je dat onderzoeken op een gegeven moment een beetje zat bent.. en daarbij is het best lastig om drie onderzoeken tegelijk te moeten maken.. maarjaa, wat moet dat moet, dus zijn we maar weer keihard aan de slag gegaan .. en met resultaat want de herkansing is af en kunnen we inleveren en bij de andere twee zijn we ook een heel stuk opgeschoten.. en ondanks dat we er super veel van leren.. vooral op het gebied van onderzoek doen.. ben ik toch wel heel erg blij als ze alle drie af zijn.. of in ieder geval twee van de drie..

wat toch raar is na zo een rustige stage week is dat we in het weekend echt super moe waren.. of misschien komt dat door de verhouding van wat we door de week doen en in het weekend..

Dit weekend kwam onze begeleidster van school namelijk over en zij blijft een week op curaçao. vrijdag kwam zij aan en had zij ons die avond, toen zij er net was, uitgenodigd om iets te komen drinken bij haar hotel.. dus dat gingen we doen..

die vrijdag hadden wij op stage overigens weer een aantal scholen gebeld en deze scholen hadden wij uiteindelijk ons Curaçaose nummer gegeven zodat deze ons dan terug konden bellen.. maar zoals we al hadden verwacht hadden zij dit jammer genoeg niet gedaan..

Maar vlak voordat we bij de afspraak met onze begeleidster waren werden we gebeld.. beetje rare tijd voor een school om te bellen aangezien de scholen hier al om twee uur stoppen.. dachten wij.. maar om onze goede wil te laten merken dachten we laten we gewoon maar even terug bellen.. na de eerste keer geen gehoor ging ik het nog een keer proberen.. en wat bleek het was een meneer van de auto van onze begeleidster, ja logisch verhaal, om te vertellen dat ze iets later was maar dat ze wel al in de auto zat.. of zo iets..

dat was totaal onverwacht maar achter af hadden we het kunnen weten aangezien we zelf ons nummer aan haar hebben gegeven. maar toch is het raar aangezien we hier eigenlijk nooit iemand bellen of gebeld worden aangezien alles via whatsapp doen.. dan vraag je je toch af wie er, op elke tijdstip van de dag, eigenlijk jou gaat bellen.. en als je terug belt wie je dan aan de andere kant van de telefoon kan verwachten.. en doordat de meeste mensen hier toch wel Papiaments spreken geeft het toch een spannend gevoel als je dit vreemde nummer terug moet bellen..

maar gelukkig valt het vaak mee en belt er gewoon iemand van de stage of iets dergelijks..

Maar om even terug te komen op het bezoek.. omdat wij het telefoontje hadden gehad dachten we, op z'n Antilliaans, dan kunnen wij ook wel rustig aan doen.. dus nadat wij even rustig door punda hadden gelopen kwamen we aan bij het hotel in otrobanda.. gelukkig hadden we in de tussen tijd wel een mede studente gebeld om te zeggen dat onze begeleidster later zou zijn, en wij dus ook.

toen we dus aankwamen bij het hotel.. waren we de laatste, onze begeleidster was er al.. gelukkig is dat in dit land heel normaal dus konden wij gewoon gaan zitten alsof er niets aan de hand was.. en ik moet zeggen dat ik dat op dat moment ook niet vond.. als ik er nu over na ga denken, met me Nederlandse gedachten, had ik het verschrikkelijk gevonden als ik te laat was geweest en had ik er waarschijnlijk een kwartier van te voren gestaan.. vooral met zo een 'eerste' afspraak.. maar ik denk dat ik echt al ingeburgerd raak, aangezien ik het absoluut niet raar en eigenlijk bijna gewoon vond dat wij daar op dat bepaalde tijdstip aankwamen..

maar goed, we hebben daar gezellig even wat gedronken en verteld wat er op de stage speelt en hoe het bevalt.. in verband met de stage gesprekken die gaan volgen..

Na het gezellige bij elkaar komen zijn wij samen met Mark en Bette nog iets gaan eten aan de overkant van het hotel.. aan het water op de handelskade.. en ondanks dat we nu al een tijdje op Curaçao zijn en eigenlijk alles een beetje gewoon begint te worden, vind ik dat nog steeds een heel bijzondere plek.. net als de westkust maar daar kom ik ook minder vaak.. het is daar gewoon heerlijk om te zitten met het uitzicht op otrobanda.. wat ik persoonlijk een mooier uitzicht vind dat het uitzicht op punda (het beeld met die huizen op de handelskade, die zelfs op het kenteken van iedere auto hier is weer gegeven).. maarja dat heeft natuurlijk te maken met de eigen smaak..

Nadat we hadden gegeten hadden we het nog even over dansen.. stijldansen, hiphop dansen.. eigenlijk van alles.. en daarbij hebben we elkaar ook even laten zien hoe het gaat.. hier is dansen toch heel normaal.. alleen doet niemand het omdat je dag zo aangekeken wordt.. maar wat maakt ons het uit.. dus nadat Bette ons had laten zien hoe de wals gaat en hoe je moet rock en roll dansen.. en wij weer rustig gingen zitten om het er verder over te hebben kwam er een oude meneer die naast ons zat in 'opstand' overal op curaçao, eigenlijk alleen in punda, wordt er muziek gemaakt.. en dat is de muziek die bij dit land hoort waarop dus vaak de salsa of de merenge gedanst wordt..

Maar deze man wilde Bette wel even laten zien dat wat zij net allemaal vertoont had toch echt niet paste op de muziek die er klonk op het terras.. dus deze meneer kwam ook overeind om ons even te laten zien hoe het wel moest .. echt geweldig !! en na zijn korte les hebben we dan ook nog even met hem gekletst.. maar ik moet zeggen deze meneer kon het wel ! geen idee welke dans hij deed maar het zag en goed uit !

na al het eten, dansen en noem het maar op gingen we naar huis omdat we zoals altijd weer een super drukke dag hadden..

Op mijn vorige stage werd tijdens mijn sollicitatie gevraagd of ik ook flexibel ben.. toen heb ik een beetje aarzelend gezegd dat als ze qua tijd bedoelen dat ik dan denk ik dat misschien inderdaad wel een beetje flexibel ben..

Als deze vraag nu weer gesteld wordt kan ik met de grootste zekerheid zeggen dat ik super flexibel ben.. wij gingen namelijk deze zaterdag naar stage voor ons stage gesprek.. ja echt waar.. op ZATERDAG..

En nu zullen jullie wel denken jullie hebben al zo een drukke week bijna geen tijd voor jezelf.. en dan moeten jullie ook nog op zaterdag verschijnen.. ohjaa wij hebben het zwaar !!

Het stage gesprek was dus op zaterdag omdat onze begeleidster van de stage deze zondag naar Cuba moest om een lezing te geven over vrouwenhandel.. jammer genoeg werken ze in dit opzicht ook niet zo als mijn vorige stage.. toen mocht ik altijd mee als er cursussen en lezingen werden gegeven.. maar wij mochten niet mee en zijn dus nog steeds op curaçao..

Die zaterdag ochtend zijn wij om half 8 opgestaan.. daarna hebben we eerst onze begeleidster van uit school opgehaald bij haar hotel en zijn we naar de stage gereden.. service noemen ze dat.. maar natuurlijk wel in de hoop dat we nu een hoger cijfer krijgen.. (en dat omdat vertel ik hier omdat ik weet dat zij dit ook leest)..

Op de stage even een gesprek gehouden.. wat super goed verliep.. we hebben nieuwe taken gekregen en alles is een stuk duidelijker geworden voor ons.. en daarbij was het super positief en dat is altijd lekker..

na het bezoek zijn we naar ons huis gegaan om dit ook nog even te laten zien aan de begeleidster van uit school (ik hoop dat jullie het verhaal nog volgen met begeleidster en begeleidster.. maar ik weet niet hoe ik het anders moet noemen en ik weet ook niet of zij het fijn vinden als ik hier namen in noem).. maar zij was dus bij ons thuis om ook even te zien hoe we wonen en aan het zwembad hebben we nog even onze verslagen door genomen.. hoe relaxt is dat.. in Nederland zit je meestal in een benauwde kamer, waarvan je juist extra veel zenuwen krijgt en hier zitten we gewoon aan het zwembad in het zonnetje met onze taksi.. ik vind het top !!

na alles te hebben besproken hebben wij haar weer netjes thuis (bij haar hotel) afgezet en zijn we nog even boodschappen gaan doen.. voor de rest hebben we 's avonds niet zo super veel gedaan..

Maar dat is Thara haar schuld.. die is namelijk zo slim geweest om hier het boek te kopen waarin de 'enige getuigen' van detroux beschrijft hoe zij 80 dagen opgesloten heeft gezeten in een kelder en wat er daarna allemaal nog gebeurt is, om het even snel te vertellen.. maar dat was zo spannend en zo aangrijpend dat nadat Thara er een aantal avonden als een verslaafde in had zitten lezen.. en het uit had.. Ik de rest van de week zat zoals zij de avonden ervoor gezeten had.. om een lang verhaal kort te maken we hebben dus om de beurt het boek uit zitten lezen..

Na deze super spannende avond.. stonden we de volgende dag weer klaar om zoals geplant de Christoffel berg te gaan beklimmen.. maar na heel wat getreuzel en een heel stuk rijden kwamen we net een half uur te laat aan en mochten we niet meer deze berg beklimmen.. het is namelijk een park en je mag maar tot 11 uur de berg op..

Maar gelukkig ligt vlak bij dit park nog het shete boka park en zijn we daar dus maar heen gegaan.. dit was weer aan de noord kust alleen was het pad al uitgestippeld en waren er een aantal bezienswaardigheden zoals een grot, natuurlijke brug en nog veel meer..

We waren begonnen met lopen.. en zouden eerst het gele pad en daarna het rode doen.. toen we bij het eerste paaltje aan kwamen.. ja, bijna net zoals we in schoorl hebben.. stond er een pijl naar links.. automatisch hebben wij dus samen, zonder hier een woord over vuil te maken besloten om recht te gaan.. eigenwijsheid zit ook in je genen toch ?? Ik weet in ieder geval wel van wie ik het heb ;)

maarja na het rondje te hebben gelopen, waar je normaal een uurtje over doet.. maar wij denk ik wel twee omdat we steeds weer van het pad afgingen.. omdat we niet half op de heuvel wilde staan maar gewoon helemaal boven op.. na dit rondje te hebben gelopen hebben we even heerlijk geluncht.. en wat er toen gebeurde .. dat was echt ongelooflijk !! ik wist niet dat volwassen mensen zo kinderachtig kunnen zijn !!!

Maar dat is ook waar ik het bij laat.. gewoon omdat ik er geen woorden meer aan vuil wil maken, ik het ook niet hier op wil zetten.. maar ik noem het toch even om jullie super nieuwsgierig te maken :P

daarna zijn we nog het rondje de andere kant opgelopen, in de grot gekeken.. waar je overigens niet te diep in moet gaan omdat je dan natte voeten krijgt.. mocht jullie dit niet geloven kunnen jullie dit natuurlijk zelf even gaan uitproberen.. maar om jezelf alle moeite te besparen kun je het ook gewoon even vragen aan Thara of aan Mark.. die hebben hier namelijk ervaring mee..

Na deze hele dag wandelen zijn we weer moe en.. nou ja eigenlijk gewoon alleen moe.. oh en een beetje verbrand.. weer naar huis gegaan..

In de avond hebben we niet zo veel meer gedaan.. mede omdat wij vanmorgen weer vroeg op moesten om een school te bezoeken..

Dit was trouwens ook weer een avontuur.. we konden deze school namelijk niet vinden !! dat is echt wel heel erg.. de route beschrijving die wij hadden uitgeprint bleek namelijk niet de goede te zijn..

dus het was tien minuten rijden, we zijn een half uur van te voren weggegaan om sowieso op tijd aan te komen (dat was het plan).. en we waren er een half uur te laat !! maar we hadden wel even gebeld dat we wel onderweg waren en als antwoord kregen wij dan ook netjes.. oke ik wacht wel.. en dat was het..

na het gesprek zijn we weer naar onze stage gegaan.. na een kort bezoek aan ons appartement omdat we hier zouden gaan eten.. maar ook dit ging niet door.. ik stond al in de aanslag om een heerlijk eitje te bakken toen ik opeens iets aan de kast zag hangen.. het leek een beetje op een stukje van de muesli.. van zo een zonnepitje wat daarin zit of hoe dat dan ook heet.. maar toen ik beter keek zag ik een heel klein wormpje omhoog komen en daarna weer naar beneden gaan en dit meerdere keren achter elkaar.. dus natuurlijk stonden wij met z'n tweeën te gillen vooral omdat we niet wisten wat 'het' zou worden, als het uitgegroeid zou zijn.. en toen we verder keken zagen we dat er nog meer van deze dingen op onze muur geplakt zaten.. dus nadat we deze helemaal vol hebben gespoten met anti-insecten spul.. zijn we naar de subway gereden om toch nog maar wat te eten..

Op stage aangekomen zijn we weer aan het werk gegaan.. en hebben we tussendoor even opgezocht wat deze dingen waren en wat ze zouden worden.. en .. het waren de eitjes van motten.. niet heel erg fijn.. maar ook niet super vervelend.. dus ook maar even opgezocht wat we hier tegen konden doen.. en morgen gaan we op onze vrije dag naar de stad om alles te kopen wat naar lavendel ruikt.. daar schijnen deze beestjes geen fan van te zijn.. en wij wel.. dus dat scheelt..

Later op stage bleek dat de drop-outs het hadden laten afweten.. zij zouden vandaag in het radioprogramma van SEDA hun verhaal doen.. maar eigenlijk wilde ze dit niet dus waren ze vandaag de hele dag niet meer te bereiken.. maar de voorzitter/ directrice was in Cuba en zij gaat hier normaal over..

Maar gelukkig hadden onze collega's de oplossing snel bedacht.. in plaats van de drop-outs hebben ze gewoon maar ons geïnterviewd.. en als ik het zo zeg lijkt het niet eens zo zenuwslopend.. maar dat was het natuurlijk wel..

We wisten het om 11 uur vanmorgen.. en hebben toen nog even alles afgerond.. zijn super snel naar huis gegaan.. boodschappen gedaan en alles waar we eigenlijk de hele dag voor zouden hebben.. want om half 6 moesten wij in de radio studio zitten.. en dat was ook het enige wat vanaf 11 uur door ons hoofd ging..

we wisten dat ze vragen zouden gaan stellen over onze ervaringen en over het onderzoek wat wij doen.. maar dat was het dan ook.. en wij hadden daarbij geen idee wat wij wel en wat wij niet mochten of konden zeggen..

In de tijd voor het programma nog snel even wat mensen ingelicht.. zo konden mijn ouders en vriendje gewoon luisteren hoe ik daar, voor mijn gevoel, af ging.. maar dat hebben we ook weer gedaan en ik moet zeggen het ging best goed !! en dat een uur lang.. ik ben nog nooit zo blij geweest om een liedje dat ik niet zo goed ken of eigenlijk niet ken op de radio te horen.. dan hadden we even pauze en konden we even adem halen !!

Op mijn vorige stage moest ik wel is een cursus geven aan ongeveer 10 ouders.. die had ik dan super goed voorbereid en wist ik wat ik moest zeggen.. en als ik dat moest doen vond ik het al super eng.. dat had ik net het afgelopen half jaar overwonnen en dat begon een beetje op een natuurlijke manier te gaan.. maar een radioprogramma is toch op dit moment niet voor mij weggelegd.. en vooral niet op deze manier.. maar misschien komt dat nog wel ..

Het was wel super leuk om van de mensen die geluisterd hadden in Nederland te horen dat het leuk vonden.. of dat eigenlijk niet eens.. alleen om te horen dat ze geluisterd hadden gaf al een super speciaal gevoel..alsof ze toch weer super dichtbij zijn..

na deze unieke ervaring en dit hele verhaal.. is het alweer bijna tijd om te gaan slapen.. maar we moeten eerst nog even eten want dat is er door alles een beetje bij ingeschoten..

Na zulke verassingen als vandaag ben ik echt super benieuwd wat de komende week te wachten staat !!

Ik weet in ieder geval.. of dat denk ik.. dat we de laatste paar scholen moeten gaan bellen om nu echt een afspraak te maken.. deze scholen hebben er niet zo veel zin in lijkt het wel.. en ik weet dat de meisjes van campo weer komen woensdag.. maar dat is ook altijd een verassing en ik weet dat we morgen eerst maar weer eens gaan genieten van een vrije dag !!

slaap lekker allemaal

Ayo