Back to business

Bon Nochi,

Om direct met de deur in huis te vallen, het aftellen is echt begonnen.. misschien komt het doordat we onze visite nog een aantal dagen hadden.. maar de tijd is weer voorbij gevlogen ! het leek wel gisteren dat ik het laatste reisverslag toevoegde maar tot mijn eigen verbazing is dat al weer tien dagen geleden.. hoog tijd voor een up date al zeg ik zelf..

Om te beginnen met de stage.. het lijkt wel of we het druk hebben.. de deadline die we hebben gekregen voor ons onderzoek is 15 mei.. en door deze tijdsdruk lijkt het echt alsof we het druk hebben wat een goede stok achter de deur.. het gaat namelijk, al zeg ik het zelf, super goed ! als alle afspraken door gaan betekend het dat we op twee scholen na ze allemaal zijn langs geweest.. en geloof me op dit eiland is dat best een prestatie..

In Nederland gaat het allemaal zo anders.. Nederlanders zijn veel meer van de afspraken en het plannen, dat is dan ook wel iets wat we hier hebben moet los laten.. het leerdoel, ik wil leren plannen, waar ik de afgelopen 3 jaar aan gewerkt heb kan ik hierna dus gewoon weer opnieuw aan beginnen.. Maar om even terug te komen op het onderzoek, als je hier een afspraak maakt met iemand is het nog maar de vraag of deze persoon op de bepaalde tijd ook aanwezig zal zijn.. op de scholen hebben wij al een aantal keer meegemaakt dat we een afspraak hadden met een bepaalde persoon maar dat deze persoon op deze dag gewoon niet aanwezig was..

Ook met het bellen gaat het zo.. eigenlijk kan niemand goed zeggen wanneer een bepaald persoon aanwezig is.. sommige scholen kun je dus blijven bellen.. en daarbij is het ook vaak zo dat iedereen iets anders zegt.. de ene zegt: dan moet je later terug bellen, de andere zegt: dan moet je even een mail sturen, weer een andere zegt dat je een ander nummer moet bellen.. en dat allemaal op één verschillende school..

Als ik er zo over na denk zou ik hier in Nederland helemaal gek van worden.. en zou me mond opvallen van verbazing als iemand zegt: maar het heeft geen zin dat je langs komt want dat doen wij toch niet.. of als iemand waarvan ik zou verwachten dat deze over bepaalde informatie beschikt rustig tegen me zegt: Hoe moet ik dat weten..

Nog een voorbeeld hiervan is het boodschappen doen.. als je een product op de band neerlegt en het wordt gescand door de caissière en de code doet het niet.. gaat ze je gewoon aan kijken tot jij zegt laat dan maar zitten.. dan verwachten ze natuurlijk niet dat je zegt: en nu.. maar als je dat dan zegt wordt je ook gewoon aangekeken met een gezicht van hoe moet ik dat weten of dit is toch niet mijn probleem..

eigenlijk realiseer ik me dat we, in misschien wat kleine dingen, ons toch wel heel goed aangepast hebben.. en ik zie nu ook hoe snel dingen eigenlijk normaal worden.. als je bij de mac drive niet meer verzocht wordt om door te rijden naar het eerste raampje maar 'kom nu naar die eerste raam' lach je daar in het begin om omdat het raar is.. maar op een gegeven moment hoor je het niet eens meer..

Maar om even terug te komen op het onderzoek.. als het allemaal goed gaat hebben wij, op twee scholen na, met iedereen een afspraak !! nu maar zien hoe het verder loopt !

Verder gaan we morgen met de drop outs praten.. om ook dun verhaal in het onderzoek te betrekken.. en dan nog wat afspraken maken met de schoolbesturen en het SEA.. Wat ons verder te wachten staat de aankomende twee weken, naast alle afspraken, is onze dagen slijten in de lokale bibliotheek.. nog even opzoek naar wat literatuur.. en dat allemaal terwijl we volgend jaar pas onze scriptie moeten schrijven.. maarja goede leerschool is het wel ! en we gaan er nog steeds vanuit dat het resultaat er ook mag zijn !!

Wel zijn we nog steeds benieuwd naar de periode na het onderzoek.. wat we dan moeten gaan doen.. we weten nu dat we iets met de drop outs mogen gaan doen.. en dat moeten we dan ook nog ontwikkelen.. maar voor de rest .. wij zouden het niet weten..

de dachten dat we iets met de tienermoeders zouden doen.. maar om eerlijk te zijn.. ik heb nog geen tienermoeder gezien in de afgelopen (bijna) drie maanden.. dus ik ben benieuwd..

We moeten ons nu eerst maar bezig houden met het onderzoek en het afronden hiervan.. het zal wel te maken hebben met dat plannen.. we moeten het misschien meer met de dag bekijken.. en dan maar kijken wat er gebeurt..

En dan de rest van de week.. Om ook meteen daarbij maar met het mist leuke te beginnen.. onze visite is weer naar huis en we moeten het dus gewoon maar weer ouderwets met z'n tweeën doen..

Maar ze zijn natuurlijk niet zomaar verdwenen.. dinsdag waren ze er gewoon nog.. en daar hebben we en ze van geprofiteerd.

dinsdag zijn we, na onze stage, richting de westpunt gegaan.. maar is het in tegenstelling tot Willemstad mooi groen en zijn de standen iets minder toeristisch dan in het noord oosten..

Hier ben ik samen met Jasper naar Santa Cruz gegaan.. terwijl Thara met haar moeder naar Playa Lagun ging..

Jasper en ik gingen namelijk mee met captain goodlive.. en dat beloofd wat natuurlijk, alleen die naam al.. Met de kapitein gingen we naar de blauwe kamer.. wat een grot is in het water.. maar door de weerkaatsing van de zon om het water kleurt deze helemaal blauw, schijnt..

wij gingen, met nog wat andere mensen, met de boot mee.. en vaarde naar deze grot.. en dan.. moet je even van de boot afspringen in het water.. stukje zwemmen, met snorkel en duikbril, en dan kom je in de grot.. een aantal mensen die mee waren op de boot bleven liever veilig in de boot en vonden het idee van in de zee springen niet fijn.. dus ik voelde me al een held dat ik van die boot afgesprongen was en toen ook nog de grot in gezwommen was.. en wat was dat mooi.. nou ja, het ene hoekje voor aan de linkerkant dan.. want precies op het moment dat wij in de grot waren kwam er een wolkje voor de zon en was het hele effect dus.. en natuurlijk net toen we het wachten hadden opgegeven en de grot uit gezwommen waren was het zonnetje er weer..

Normaal gesproken ga je daarna naar het 'zwarte strand'.. maar de meeste wilde het niet dus hebben we uiteindelijk met kapitein besloten om nog even een rondje te varen en dan stopte hij op de plekken waar iets te zien was onder water en waar je dus kon snorkelen.. al met al ben ik uiteindelijk wel drie keer van die boot afgesproken.. en de laatste keer lag ik zelfs als eerste in het water.. maar dat had natuurlijk ook een reden !

Als laatste 'snorkel locatie' had onze kapitein bedacht dat we wel even naar Playa Lagun konden.. ik kon daar dus het water in springen en in nog niet eens vijf minuten naar Thara toe zwemmen, die ook in het water lag..
Na dit avontuur gingen we weer terug naar santa cruz een daar werden we weer netjes opgehaald door onze 'taxi'..

Daarna zijn we nog even met z'n vieren naar cas abou geweest.. ook een strand.. want daar hebben ze er hier nogal veel van ! dit is tot nu toe trouwens wel nog steeds één van onze favoriete stranden.. of eigenlijk gewoon onze favoriet ! dus hier hebben we nog even heerlijk gezwommen

woensdag, wat de laatste dag was van Jasper hebben we de cristoffelberg beklommen.. en dat was wat ..

Dit is de hoogste berg van curaçao.. en dat zegt niet veel want hier zijn nou eenmaal niet van die hoge bergen.. uit me hoofd was deze 375 meter hoog, maar ik kan er iets naast zitten..

Maar goed, om deze berg te beklimmen rij je eerst een stuk door het cristoffelpark en zou je dus verwachten.. of in ieder geval zou ik dat verwachten.. dat als je al een stuk met de auto hebt gereden.. je daarna nog een stuk langs een berg paadje loopt en dat je er dan wel bent.. maar dat is ook niet zo..

Het park ligt om de berg heen.. en daar hebben we trouwens ook herten gezien.. gelukkig reden we op dat moment niet te hard.. want deze stak de weg over en op curaçao hebben ze daar geen waarschuwingsborden voor..

Maar om de berg op te kunnen moet je dus onderaan beginnen.. en wij waren goed voorbereid, op onze slippers met een klein flesje water om even langs dat paadje omhoog te klimmen..

dat pad begon zoals we het verwacht hadden.. dat deed me een beetje denken aan een berg die we 'beklommen' hadden in Italië.. maar dat is weer een heel ander verhaal ! dit pad was alleen het begin .. het werd steeds minder een pad.. en om uiteindelijk boven te kunnen komen moesten we het laatste stukje nog even klimmen.. maar met onze handen vol, omdat we niet eens een tas mee hadden.. gaat dat niet erg gemakkelijk !! Dat noem ik nog eens een berg beklimmen !! en we mogen super trots zijn.. want we hebben alle vier de top gehaald .. en daarbij zijn we voor de volgende keer voorbereid en weten we wat er te wachten staat !!

Na dit avontuur hebben we de rest van onze plannen maar in de wind geslagen en zijn we heerlijk bij het zwembad gaan liggen om af te koelen..

En toen was de laatste dag van het verblijf van Jasper aangebroken.. 's ochtends zijn we nog even naar papagayo gegaan voor de allerlaatste keer, voor Jasper dan .. en hebben we thuis nog een taartje gegeten met z'n alle, die trouwens te groot was om op te krijgen.. snap niet hoe mensen dat doen !! en de taart was niet om te vieren dat hij wegging.. maar om te vieren dat het een geslaagde vakantie was geweest.. en ook omdat het gewoon lekker was natuurlijk !!

Nadat we Jasper weggebracht hadden zijn we nog even naar Punda gegaan en hebben we heerlijk gewinkeld..ondanks dat ze hier bijna geen leuke kleding e.d. verkopen is het toch leuk om te kijken wat ze allemaal hebben !

de rest van het weekend hebben we rustig aangedaan, mede door de spierpijn die we hadden na het beklimmen van die berg !! lekker op het strand gelegen en bij het zwembad gehangen ..

Maandag was het ook alweer tijd om de moeder van Thara naar het vliegveld te brengen.. nadat we dit gedaan hadden zijn we nog even naar punda geweest.. om de rest van de week ons oude leven weer op te pakken.. dat klink best dramatisch.. maar het valt wel mee !! we kunnen ons weer volop focussen op onze stage en hebben het zelf iedere avond druk.. naast het capouera, een avond in de week hebben we ook het goede idee gehad om andere avonden gewoon maar samen te gaan voetballen.. en misschien toch maar te gaan kijken voor wat salsa lessen in buurt om toch iets van de cultuur hier mee te nemen naar huis..

Wat ik wel zal gaan missen als ik terug ben in Nederland is dat we na onze stage gewoon nog even naar het strand kunnen rijden en daar heerlijk de zee in kunnen duiken om af te koelen.. terwijl de zee niet eens koud is door de zon.. Of dat we zoals vanavond gewoon nog even het zwembad in kunnen springen.. en dat het water dan gewoon warm is, alsof je in één grote jacuzzi zit.. maar zover is het nog niet..

Ik ga eerst uit kijken naar de volgende visite.. en daar moet ik wel geteld nog een week opwachten.. dan komen eindelijk mijn vader en moeder langs !! tot nu toe dus nog genoeg, toe doen, naar uit te kijken en af te ronden..

Nu ga ik ook maar is slapen .. want iedere keer als ik aan een verhaal begin is het zomaar weer laat voordat ik klaar ben.. misschien schrijf ik wel te veel op.. maarja vorige keer had ik dat niet gedaan en toen kreeg ik te horen, ja leuk.. was wel erg kort.. dus hebben jullie het deze keer te danken aan Thara :p

Slaap lekker !
Liefs